Wyszukiwarka

Wyszukiwarka

Jesteś tutaj: Start / Historia Szkoły

Historia Szkoły

Historia Szkoły Podstawowej w Wyrykach

 

Położenie powiatu na mapie województwa

Gmina Wyryki położona jest we wschodniej części województwa lubelskiego na wzniesieniu Garbu Włodawskiego. Zajmuje powierzchnię 219,46 km2 . Wyryki są największą wsią wchodzącą w skład tej gminy. Jak podają źródła w 1827 roku Wyryki Połód i Wyryki Wola miały 168 domostw i 901 mieszkańców. Istnienie szkoły w tak dużej wsi było więc uzasadnione koniecznością.

 

Trudno dokładnie ustalić, kiedy powstała szkoła. Wiadomo, że w pobliżu obecnej placówki znajdował się niewielki budynek, w którym odbywała się nauka. Prawdopodobnie była to szkoła dwuklasowa, w której pracowało dwóch nauczycieli.W latach 1929-1934 istniejąca baza lokalowa stawała się niewystarczająca, gdyż w tym czasie do szkoły zaczęły uczęszczać dzieci silnych liczebnie roczników powojennych. Z tego tez względu z inicjatywy władz i społeczeństwa powstał w 1934 roku komitet budowy, który przyjął projekt budowy nowoczesnego budynku, w którym miała się mieścić szkoła. Budowa trwał 2 lata. Zakończenie prac i oddanie budynku nastąpiło w 1936 roku. Mieszcząca się w nowym gmachu Publiczna Szkoła Powszechna w Wyrykach otrzymała imię Józefa Piłsudskiego, które nosiła do 1940 roku.

 

Wybuch wojny 1 września 1939 roku nie spowodował większych zmian w funkcjonowaniu szkoły. Zajęcia odbywały się do marca 1940 roku przy zmniejszonej obsadzie nauczycieli. Dopiero po aresztowaniu w marcu tego roku kierownika szkoły Władysława Poczatko i nauczyciela Janusza Stańczuka nauka została przerwana. W budynku uruchomiono szkołę ukraińską, później ulokowano w niej posterunek policji ukraińskiej. Partyzanci działający na tym terenie chcieli zlikwidować ten posterunek i w 1943 roku podpalili budynek. Mieszkańcom udało się jednak ugasić pożar.W następnym roku na tydzień przed wyzwoleniem partyzanci ponownie podpalili szkołę. Tym razem nie udało się jej uratować. Budynek spłonął doszczętnie.

 

Nauka w pierwszym roku po wyzwoleniu w Publicznej Szkole Powszechnej rozpoczęła się 15 września 1944 roku. Zgłosiło się 119 dzieci w wieku szkolnym i starszym. Obowiązki kierownika i jednocześnie nauczyciela powierzono Józefowi Saciowi. Realizowany był w niej program 4 klas szkoły powszechnej III stopnia. Lekcje odbywały się w starym budynku szkolnym w bardzo trudnych warunkach. Brakowało pomieszczeń na izby lekcyjne, sprzętów szkolnych i pomocy naukowych. Dodatkowym problemem utrudniającym pracę nauczyciela była duża rozpiętość wiekowa uczniów w poszczególnych klasach. Z tego tez względu w 1945 roku zorganizowano w szkole kursy dokształcające dla dorosłych. Początkowo było to 12 osób. Liczba zainteresowanych tą forma dokształcania stale rosła tak, że w marcu tego roku uczestników było już 39.

 

Następne lata przyniosły zmiany w składzie grona pedagogicznego i na stanowisku dyrektora szkoły. Od 1947 zmienił się również stopień organizacji placówki z 4 klasowej na 5 klasową.Z każdym kolejnym rokiem stopień organizacyjny wzrastał i w roku szkolnym 1949/1950 placówka była szkołą 7 klasową. W tym tez czasie rozpoczęto remont zniszczonego budynku szkolnego. W pracę włączyli się rodzice, jednak brak dostatecznych środków finansowych znacznie utrudniał i wydłużył okres jego odbudowy, który trwał do 1958 roku.We wrześniu tego roku szkołę odwiedził wiceminister oświaty mgr inż. Michał Godlewski, wicekurator mgr Edward Zachajkiewicz i inspektor szkolny Stanisław Sarlej. Odnowiony gmach stał się siedzibą Szkoły Podstawowej, a od października 1958 roku także przedszkola i Szkoły Przysposobienia Rolniczego. Kierownictwo i kadra szkoły dbała o wysoki poziom dydaktyczny zajęć lekcyjnych.W 1961 roku Szkoła Podstawowa w Wyrykach otrzymała pochwałę za dobre przygotowanie uczniów do egzaminów wstępnych.

 

W 1963 roku nastąpiła zmiana na stanowisku kierownika szkoły. Konstanty Ożóg, który pełnił te obowiązki w latach 1951-1963 został przeniesiony na stanowisko podinspektora szkolnego we Włodawie. Obowiązki kierownika szkoły przejęła po nim żona Adela Ożóg i pełniła je do końca roku.W 1964 kierownikiem szkoły został Stanisław Grunwald. Dwa lata później, czyli 1 września 1966 placówka wyrykowska zaczęła funkcjonować jako ośmioklasowa. Problemem był brak boiska i hali sportowej. Długie starania kierownictwa szkoły i nauczycieli o teren na szkolne boisko skończyły się sukcesem.

 

W 1968 roku Gromadzka Rada Narodowa przyznała szkole plac. W tym też roku szkoła wygrała konkurs na” Boisko przy każdej szkole”, zorganizowany dla uczczenia 50-lecia Państwa Polskiego. Nagrodę z konkursu przeznaczono na zagospodarowanie i wyposażenie boiska w niezbędny sprzęt. Od tego czasu mógł rozwijać swoją działalność Szkolny Klub Sportowy.W dniu 14 sierpnia 1974 roku Gminny Komitet Frontu Jedności Narodowej zwrócił się do Kuratora o nadanie szkole imienia porucznika Bolesława Kotnarowskiego.
We wrześniu 1974 roku nadano szkole imię i odsłonięto tablice pamiątkową. Na uroczystości obecni byli synowie por. Bolesława Kotnarowskiego i inni znakomici goście.

 

W 1977 roku po 14 latach kierowania wyrykowską szkołą, odszedł Stanisław Grunwald. Jego miejsce zajęła Zofia Pałka. Na stanowisku przebywała do 1983 roku. Zastąpiła ją mgr Teresa Jurczuk, zaś obowiązki zastępcy pełniła mgr Krystyna Możeluk.

Kolejny rok szkolny rozpoczęto w odnowionej placówce, w zmienionym składzie osobowym, Pani Krystyna Możeluk przejęła funkcje gminnego dyrektora szkoły.

 

W 1989 roku obowiązki dyrektora objęła mgr Mirosława Rosolińska,zaś po niej funkcje przejęła mgr Marzena Trociuk.

Wieloletnie starania dyrektorów i nauczycieli o budowę hali sportowej nie przynosiły rezultatów, z braku odpowiednich środków finansowych decyzję odkładano. Dopiero utworzenie w 1999 roku Zespołu Szkół w Wyrykach skłoniło Samorząd Gminy Wyryki do podjęcia decyzji o rozbudowie szkoły i budowli hali sportowej. Poświęcenie i wmurowanie kamienia węgielnego odbyło się 3 czerwca 2001 roku. Niemal natychmiast przystąpiono do prac budowlanych. Dzięki wspólnym staraniom władz gminy, dyrekcji Zespołu Szkół w Wyrykach, grona pedagogicznego i lokalnej społeczności dnia 17 IX 2006 roku ziściły się marzenia o oddaniu hali sportowej.

 


Wyświetl większą mapę